Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

It has to do with magic. It always will.

Είναι περίεργο το πόσο και πώς μπορεί να σου αλλάξει εντελώς την ζωή κάτι φαινομενικά απλό, και τόσο συνηθισμένο.

Ένα φόρουμ, για παράδειγμα. Ένα από τα χιλιάδες, εκατομμύρια ίσως που υπάρχουν.

Πριν από 2 χρόνια, στις 5 Αυγούστου 2010, μια συνηθισμένη, ζεστή καλοκαιρινή μέρα σαν όλες τις άλλες συνηθισμένες, ζεστές καλοκαιρινές μέρες, με πήρε τηλέφωνο η θεία μου, που ήξερε πόσο κολλημένη είμαι με τον Χάρι Πότερ. Είχε μόλις διαβάσει σε μια εφημερίδα ένα αφιέρωμα για το καλύτερο φόρουμ της Ελλάδας, που ονομαζόταν... ΗarryWorld. Με το που το άκουσα, έτρεξα στον υπολογιστή, μπήκα στο ίντερνετ και πληκτρολόγησα την διεύθυνση που μου έδωσε. Ήταν ίσως μια από τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μου...

Αμέσως μαγεύτηκα. Θυμάμαι να παλεύω να κάνω τα 10 ποστ που απαιτούνταν για να μπω σε κοιτώνα, τα οποία μου φαίνονταν βουνό... Θυμάμαι να χάνομαι στο Αίθριο, στα τόπικ των βιβλίων και των ταινιών, στο Τσουκάλι. Θυμάμαι το ΠΜ που μου έλεγε πως μπήκα στο Ράβενκλοου. Θυμάμαι τις ατέλειωτες ώρες που περνούσα χαμένη μέσα σε αυτόν τον μαγικό κόσμο, πιστεύοντας πως ποτέ δεν θα καταφέρω να τον εξερευνήσω όλο. Θυμάμαι τις εβδομάδες που χρειάστηκα για να μάθω να ξεχωρίζω το τόπικ από το ποστ, τον μοντ από τον άντμιν, το spoiler από το quote.

Μέσα σε αυτό το φόρουμ βρήκα μια οικογένεια. Σε μια περίοδο που είχα τόσο πολύ ανάγκη να έχω κάποιον δίπλα μου, ενώ στην εξω-φορουμική μου ζωή απλά δεν είχα, εδώ μέσα βρήκα. Βρήκα ανθρώπους που μπορώ, πολύ απλά, να αποκαλέσω Φ Ι Λ Ο Υ Σ. Δεν τους έχω δει ποτέ από κοντά, αλλά ξέρω πως είναι πιο αληθινοί από τους περισσότερους γνωστούς μου. Ξέρω πως όταν με ρωτάνε τι κάνω, περιμένουν την απάντηση. Και νοιάζονται για το ποια θα είναι η απάντηση. Και χάρη σ'αυτούς, βρήκα τη δύναμη που χρειαζόμουν για να συνεχίσω. Αν μπω στη διαδικασία του να αναφέρω αναλυτικά και ονομαστικά θα ξημερώσουμε, οπότε απευθύνομαι γενικά, ξέρουν αυτοί ποιοι είναι.:Ρ

Και ως απόδειξη πως ο Χάρι Πότερ δεν είναι και δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο από μαγεία: Σήμερα όταν γύρισα σπίτι, κατέβασα το πρώτο βιβλίο του Χάρι Πότερ από το ράφι. Κάτι με τράβηξε προς τα εκεί. Όταν μου το είχε χαρίσει μια οικογενειακή μας φίλη, μου είχε πει χαρακτηριστικά πως "θα μου αλλάξει τη ζωή". Το άνοιξα στην πρώτη σελίδα, εκεί που πάντα θυμόμουν πως υπήρχε μια αφιέρωση, αλλά ποτέ δεν είχα προσέξει ιδιαίτερα.

Στην Κατερίνα με πολλή αγάπη
5 Αυγούστου 2001

Στις 5 Αυγούστου του 2001, ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον μικρό αυτόν μάγο. Στις 5 Αυγούστου του 2010, μπήκα στον κόσμο του HarryWorld. Kαι σήμερα, στις 5 Αυγούστου του 2012, 11 χρόνια μετά την πρώτη αυτή επαφή, μπορώ πλέον να πω με σιγουριά: 

It will always have to do with magic. 

2 σχόλια:

Ryuuzaki είπε...

Τι συγκίνηση! :') Σου εύχομαι να μην χάσεις ποτέ τη μαγεία που έχεις μέσα σου! ^_^

Κωστής

Unknown είπε...

Αχ αυτός ο Χάρι Πόττερ και τι δεν έχει κάνει....Αι στο καλο με συγκίνησες :)